دلتنگی . . .

سلام! حال همگی ما خوب است ملالی نيست جز گم شدنِ گاه به گاهِ خيالی دور ، که مردم به آن شادمانیِ بی سبب میگويند ! با اين همه عمری اگر باقی بود طوری از کنارِ زندگی میگذرم که نه زانویِ آهویِ بی جفت بلرزد و نه اين دلِ ناماندگارِ بیدرمان! تا يادم نرفته است بنويسم حوالیِ خوابهای ما سالِ پربارانی بود ! میدانم هميشه حياط آنجا پر از هوای تازه ی باز نيامدن است اما تو لااقل ، حتی هر وهله ، گاهی ، هر از گاهی ببين انعکاس تبسم رويا شبيه شمايل شقايق نيست! راستی خبرت بدهم خواب ديده ام خانه ئی خريده ام بی پرده، بی پنجره، بی در، بی ديوار ... هی بخند! بی پرده بگويمت چيزی نمانده است ، من چهل ساله خواهم شد!! فردا را به فال نيک خواهم گرفت ! دارد همين لحظه يک فوج کبوتر سپيد از فرازِ کوچه ی ما میگذرد باد بوی نام های کسان من میدهد يادت می آيد رفته بودی خبر از آرامش آسمان بياوری!؟ نه ریرا جان نام هام بايد کوتاه باشد ساده باشد بی حرفی از ابهام و آينه ، از نو برايت مینويسم حال همه ی ما خوب است اما تو باور نکن!

( سیدعلی صالحی )